Χρονοντούλαπο:

Contact via email

Just the two of us........... Από το Blogger.
Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

PostHeaderIcon Ανέγγιχτοι....oι θρυμματισμένοι άνθρωποι

  
Περισσότεροι από 160 εκατομμύρια άνθρωποι* στην Ινδία γεννήθηκαν έξω από το ινδουιστικό σύστημα των τεσσάρων βάρνα, το σύστημα των καστών που είναι ένα από τα αρχαιότερα συστήματα κοινωνικής ιεράρχησης στον κόσμου. Τους ονομάζουν "Ανέγγιχτους", παρόλο που οι ίδιοι προτιμούν την λέξη ντάλιτ, που σημαίνει "θρυμματισμένοι άνθρωποι".

Η αξία όσων ανήκουν στην κάστα των Ανέγγιχτων είναι ανύπαρκτη σύμφωνα με την ινδουιστική θρησκευτική παράδοση, που θεωρεί τους ντάλιτ πιο ασήμαντους από ζώα. Οι ντάλιτ βρίσκονται στην χαμηλότερη κοινωνική θέση της ινδικής κοινωνίας, κληρονομούν την ιδιότητα τους από τους γονείς τους και απαγορεύεται να την αποβάλουν. Στις τάξεις τους προστίθενται μόνο οι παρίες και οι απόβλητοι της ινδικής κοινωνίας, αυτοί που εκδιώχθηκαν από την κάστα στην οποία γεννήθηκαν εξαιτίας κάποιου ασυγχώρητου θρησκευτικού ή κοινωνικού αμαρτήματος.

Οι δραστηριότητες που αρμόζουν στη "φυσική κατωτερότητα" των ντάλιτ είναι πολύ περιορισμένες, δεδομένου ότι ο ινδουισμός καθορίζει τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα κάθε κάστας με πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Οι Ανέγγιχτοι έγιναν με τον καιρό οι βυρσοδέψες, οι καθαριστές των δρόμων, οι συλλέκτες απορριμμάτων και περιττωμάτων, οι υπηρέτες στα σπίτια των ανώτερων καστών. Ακόμη και στις μέρες μας, στα χωριά όπου το αποχετευτικό σύστημα είναι ακόμα υποτυπώδες, οι Ανέγγιχτοι το καθαρίζουν με τα ίδια τους τα χέρια. Οι ντάλιτ έγιναν το κατακάθι της ινδουιστικής κοινωνίας και "Ανέγγιχτοι" σήμερα χαρακτηρίζονται εκείνοι των οποίων τα παραδοσιακά καθήκοντα και ο τρόπος ζωής περιλαμβάνουν δραστηριότητες που θεωρούνται "ακάθαρτες".

Οι ντάλιτ τιμωρούνται σκληρά από τα μέλη των ανώτερων καστών, εξαιτίας και μόνο της ιδιότητας που οι ίδιοι τους προσέδωσαν. Τα περιστατικά των ξυλοδαρμών και των δολοφονιών, των βασανιστηρίων και των βιασμών είναι αμέτρητα. Οι εμπρησμοί σπιτιών. Τα λυντσαρίσματα και ο δημόσιος διασυρμός. Οι ληστείες στα σπίτια τους, οι εκβιασμοί και η εκδίωξη τους από το χωριό όπου ζουν, επίσης.

Οι "Καθαροί", οι άνθρωποι από τις ανώτερες κάστες, θεωρούν εξαιρετικά μιασματικό ακόμα και το άγγιγμά των ντάλιτς. Όμως η "επαφή" με ένα μέλος των Ανέγγιχτων δεν θεωρείται μολυσματική στις περιπτώσεις των γυναικών ντάλιτ. Οι βιασμοί "ανέγγιχτων" γυναικών, συχνά ομαδικοί, είναι ένα έγκλημα αρκετά συνηθισμένο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Ρατζαστάν, όπου καταγράφηκαν 900 βιασμοί γυναικών ντάλιτ το διάστημα 1991-1996. Δηλαδή 1 βιασμός κάθε 60 ώρες, σε μία επαρχία όπου η καταγγελία και η καταγραφή τέτοιων εγκλημάτων είναι ιδιαίτερα μειωμένη. Το 27% των καταγγελιών βιασμών κρίθηκαν "αναληθείς" και οι θύτες απαλλάχθηκαν από τις κατηγορίες. Ίσως στη συγκεκριμένη επαρχία οι γυναίκες συνηθίζουν για κάποιο περίεργο λόγο να ψεύδονται περισσότερο, αφού στην υπόλοιπη χώρα το ποσοστό των βιασμών που κρίθηκαν αναληθείς αγγίζει μόλις το 5%. Πέραν της αυθαιρεσίας των Αρχών, και η ιδέα ότι οι κοινοί θνητοί -και κυρίως οι φτωχοί θνητοί ντάλιτς- είναι "μικρόψυχοι ψεύτες", δείχνει να είναι μία από τις προκαταλήψεις που αποδεικνύονται ιδιαίτερα βολικές.

Στην αυγή του 21ου αιώνα, αυτό το καλά κρυμμένο "μικρό μυστικό" της Ινδίας, ο ρατσιστικός δηλαδή διαχωρισμός εκατοντάδων εκατομμυρίων πολιτών της βάσει του "καθορισμένων από τα θεία" κοινωνικού τους ρόλου, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα παγκοσμίως. Για όποιον βέβαια επιθυμεί να το δεί.

Γιατί όσοι ανήκουν στις ανώτερες κάστες της Ινδίας, τυχαίνει να είναι και οι πλουσιότεροι. Αυτοί δηλαδή που έχουν άμεσα οφέλη απ' τη διατήρηση των φτωχών σε αυτή την κατάσταση: Στην κατάσταση όπου η εκμετάλλευση γίνεται αντιληπτή ως επιταγή του Θεού. Οι φτωχοί πιστεύουν ότι βρίσκονται σε αυτό το χάλι γιατί "κάτι κακό έκαναν σε κάποια προηγούμενη ζωή τους". Αλλά, και είναι πεπεισμένοι ότι αν αδιαμαρτύρητα ανεχτούν στην τωρινή ζωή τους το ρόλο του σκλάβου, θα ξαναγεννηθούν στο μέλλον σε κάποια ανώτερη κάστα. Ίσως το "η θρησκεία είναι το όπιο του λαού" να μην έχει καλύτερο παράδειγμα από αυτό που συμβαίνει σήμερα στην κοινωνίας της Ινδίας.

*Οι χαρίτζαν -οι "άνθρωποι του θεού" όπως τους αποκαλούσε ο Γκάντι- φτάνουν συνολικά τα 240 εκατομμύρια σύμφωνα τα στοιχεία των μη-κυβερνητικές οργανώσεων. 

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBWcs4wXd011-4K9CYAbt0p6CG19rGn3DF84mT3GqQHT1L8OqPFn8Uoln-D4RHqOE49W-jTHBjFTTgHkviXldgvO2GwhdBwmi8FoztRhPZxy6F0Uy0gQlqbz-bVg_FNVZ6U8S33rGxgdhA/s400/%CE%9D%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CF%84.jpg

Η καθημερινότητα ενός ντάλιτ  ή το πάνθεο των διακρίσεων και του ρατσισμού

Η καθημερινότητα ενός ντάλιτ, κάθε άλλο παρά ρόδινη είναι. Η ζωή τους είναι γεμάτη διακρίσεις και περιορισμούς σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής.

Σε διάφορες αγροτικές περιοχές της Ινδίας, οι ντάλιτ αναγκάζονται να χτίσουν τα σπίτια τους έξω από τα όρια του χωριού. Σε κάποιες περιπτώσεις, τους απαγορεύεται ακόμα και να μετακινούνται με ποδήλατο μέσα στις συνοικίες των ανώτερων καστών εντός του χωριού.

Ένας άλλος άγραφος κανόνας που εφαρμόζεται συχνά αφορά στη χρήση των λεωφορείων: στους ντάλιτ δεν επιτρέπεται να κάθονται στις στάσεις ή στα καθίσματα των λεωφορείων. Και για να χρησιμοποιήσουν το λεωφορείο, θα πρέπει πρώτα να περιμένουν να περάσουν μέσα όλα τα άτομα των ανώτερων καστών.

Η Ινδία δε διαθέτει αποχετευτικό σύστημα… και το ρόλο του έχουν αναλάβει με το ζόρι οι ντάλιτς. Πολλοί από αυτούς έχουν δεχτεί αδιαμαρτύρητα τη μοίρα τους. Όσοι πάλι δεν το αντέχουν, δέχονται απειλές και επιθέσεις μέχρι να "πειστούν".

Αρκετοί ντάλιτ εργάζονται ως οικιακοί βοηθοί σε ευκατάστατες οικογένειες, φροντίζοντας για την καθαριότητα του νοικοκυριού. Επηρεασμένοι από τις ινδουιστικές αντιλήψεις, αρκετοί από τους εργοδότες τους, αφού πρώτα οι ντάλιτ τους καθαρίσουν το σπίτι, φροντίζουν να το ραντίζουν με αγιασμό σε μια προσπάθεια να το "απολυμάνουν" από το "μιασματικό άγγιγμα" των ντάλιτ. Εξαιτίας της ίδιας φοβίας, οι ντάλιτ σπάνια προσλαμβάνονται ως μάγειροι. Οι "συνήθειες" αυτές είναι τόσο διαδεδομένες στην Ινδική κοινωνία, ώστε ακόμα και λιλιπούτειοι γόνοι ανώτερων καστών αρνούνται να φάνε από φαγητό που μαγείρεψε η Ανέγγιχτη μαγείρισσα του σχολείου.

Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, οι παρίες τη ινδουιστικής κοινωνίας αναγκάζονται να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα έξω από τους ναούς: για να μην τους "μολύνουν". Ακόμα και τους γάμους τους, οι ινδουιστές ντάλιτ, τους τελούν συχνά έξω από το ναό.
Σε διάφορες καφετέριες της Ινδίας, όταν πρόκειται να σερβίρουν σε "ανέγγιχτους" είτε τους σερβίρουν σε ξεχωριστά ποτήρια, είτε απλά δεν τους εξυπηρετούν καθόλου…

Η ρατσιστική συμπεριφορά φυσικά δεν εκλείπει από τα σχολεία και τη συμπεριφορά των δασκάλων απέναντι σε μαθητές ντάλιτ. Συχνότατα αποφεύγουν να δώσουν στα παιδιά που ανήκουν στην κάστα των ανέγγιχτων το λόγο "για να μην απαντάνε οι ντάλιτ σε ερωτήσεις", ενώ θεωρείται δεδομένο ότι τα παιδιά-ντάλιτ θα κάθονται σε διαφορετικές θέσεις από τους υπόλοιπους μαθητές.

Τέλος, αρκετά αστυνομικά τμήματα -πάντα πρωτοπόρα στις καινοτόμες ιδέες παγκοσμίως- επέβαλαν εισιτήριο εισόδου στους ντάλιτ που πήγαιναν να καταγγείλουν κάποια αδικία που έγινε εις βάρος τους.
...


πηγή : topaliatzidiko

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Του καιρού...

Θεσσαλονίκη

BlogUp Us!

Follow my blog with bloglovin