Χρονοντούλαπο:

Contact via email

Just the two of us........... Από το Blogger.
Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

PostHeaderIcon Κινηματογράφος : Biutiful .... Ανορθόγραφη ομορφιά

 

ΔΡΑΜΑ
Σκηνοθεσία: Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου
Ερμηνεία: Χαβιέ Μπαρδέμ, Μαριθέλ Αλβαρες, Εντουαρντ Φερνάντεζ, Ντιαριάτου Νταφ

ΚΡΙΤΙΚΗ. Η ομορφιά, γραμμένη ανορθόγραφα στα αγγλικά από ένα παιδί, έγινε τίτλος στο ρέκβιεμ του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου, στο οποίο μεγαλουργεί ο Χαβιέ Μπαρδέμ. Το «Biutiful», σχηματικά, είναι σαν φλιπσάιντ του «Vicky Cristina Barcelona». Η ταινία του Γούντι Αλεν κυλούσε σαν νοκτούρνο του Αλμπένιθ στη Βαρκελώνη των τολμηρών αρχιτεκτονικών γραμμών και των ζεστών χρωμάτων, με τον Μπαρδέμ κυρίαρχο στον ρόλο ένος απατημένου αρσενικού που θύμιζε λαβωμένο ταυρομάχο.

Στο «Biutiful» ο Λατίνος εραστής καταρρέει, χτυπημένος από καρκίνο του προστάτη, σε μια γκρίζα Βαρκελώνη.

Η ρεαλιστική εικόνα της πόλης θα ταίριαζε σε τριτοκοσμική φαβέλα, ενώ η φανταστική παραπέμπει σε ένα απέραντο κρεματόριο με δύο τεράστια φουγάρα. Χωρίς το ντουέντε και τον ρυθμό του φλαμένκο ή τους ήχους της θάλασσας και του ανέμου.
Ο Ινιαρίτου παρασύρει τον θεατή σε ένα αλλόκοτο ταξίδι στον βυθό μιας φανταστικής θάλασσας, που ο ορίζοντάς της χάνεται βαθιά στην ψυχή του ετοιμοθάνατου ήρωά του. Οι εξαιρετικές αβάν-γκαρντ συνθέσεις του Γουστάβο Σανταολάγια ηχούν όπως ο χτύπος της ψυχής του Μπαρδέμ.

Στο «Biutiful» ο Μεξικανός σκηνοθέτης («Βαβέλ», «21 γραμμάρια») ενορχηστρώνει παραλλαγές γύρω από τον θάνατο σε μια Βαρκελώνη, πύλη προς τον Αδη. Οποιος αντέξει την κατάθλιψη που εκπέμπει η ανορθόδοξη εικονογράφηση της παραθαλάσσιας ισπανικής πόλης, θα απολαύσει ένα συγκλονιστικό παιχνίδι ανάμεσα στο κοινωνικό και το υπαρξιακό δράμα.

Ο κύκλος της ανορθόγραφης ομορφιάς ανοίγει και κλείνει μέσα στην ίδια σκηνή, σε ένα χιονισμένο τοπίο όπου ο κεντρικός ήρωας, Οξιμπάλ, συναντιέται με το φάντασμα του πατέρα του. Στο ενδιάμεσο υπάρχουν κοινότοπες καταστάσεις (το δράμα της λαθρομετανάστευσης, η διάλυση της οικογένειας, η λύση του δεσμού της αδελφικής αγάπης, η έκπτωση του έρωτα, ο βιασμός της παιδικής αθωότητας) και μια μακάβρια ιστορία: η εκταφή του νεκρού πατέρα του Οξιμπάλ. Η σορός, χρόνια μετά την ταφή, είναι σαν μούμια λόγω της φορμόλης, θα αποτεφρωθεί για να πουληθεί ο τάφος. Στο κοιμητήριο θα χτιστούν νέα κτίρια.

Η γνώριμη από τους τουριστικούς οδηγούς Βαρκελώνη, που δεν τη βλέπουμε στον Ινιαρίτου, απλώνεται αργά. Ανοίγει τα θεμέλιά της, ξεθάβοντας το φάντασμα που θα οδηγήσει τον Οξιμπάλ στο τελευταίο του ταξίδι. Παράλληλα, η θάλασσα που αποτελεί τον ορίζοντα της πόλης ξεβράζει τα πτώματα Κινέζων λαθρομεταναστών... Παραμερίστε την κατάθλιψη, παρ' ολίγον αριστούργημα.

Πηγή : kathimerini

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Του καιρού...

Θεσσαλονίκη

BlogUp Us!

Follow my blog with bloglovin