Χρονοντούλαπο:

Contact via email

Just the two of us........... Από το Blogger.
Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

PostHeaderIcon Thomas Watson: Ο θρύλος που «απογείωσε» την IBM

Η πρώτη φορά που μηχανή κατάφερε να κερδίσει άνθρωπο σε υψηλής νοημοσύνης παιχνίδι, ήταν το 1997. Σε μια παρτίδα σκάκι, ο παγκόσμιος και εν ενεργεία τότε πρωταθλητής, Γκάρι Κασπάροφ, θα "πέσει" στην τιτανομαχία με τον υπερυπολογιστή Deep Blue, του τεχνολογικού κολοσσού της IBM.
 
"Το ματς είναι πολύ σημαντικό για το σκάκι αλλά και για την ανθρώπινη φυλή στο σύνολό της. Ελπίζω να αποδείξω ότι οι άνθρωποι-σκακιστές δεν έμειναν χωρίς ελπίδα", θα δηλώσει ο Κασπάροφ πριν την τιτανομαχία.
 
Σε αυτή την περίπτωση φάνηκε πως οι υπολογιστές είναι σε θέση να υπερισχύσουν της ανθρώπινης στρατηγικής σκέψης λόγω της ασύλληπτα υψηλής υπολογιστικής τους ταχύτητας, η οποία χρόνο με το χρόνο βελτιώνονταν ραγδαία από τις ερευνητικές επιστημονικές ομάδες στο χώρο της τεχνολογίας.
 

Σημειώνεται πως ο υπολογιστής "τέρας" - Deep Blue, δεν συμμετείχε σε καμία άλλη παρτίδα ή αγώνα, καθώς οι κατασκευαστές του αποφάσισαν να τον αποσύρουν και να τον καταστρέψουν.
 
Φέτος ήταν η χρονιά ενός ακόμα υπολογιστή της IBM, του Watson, να συμμετάσχει σε διαγωνισμό απέναντι σε ανθρώπους.
 
Ο Watson θα διαγωνιστεί και θα καταφέρει να κερδίσει τελικά τους Ken Jennings και Brad Rutter, τους κορυφαίους παίκτες του διάσημου παιχνιδιού γνώσεων «Jeopardy».

Στο συγκεκριμένο παιχνίδι, ο υπερυπολογιστής ήταν σε θέση να ερμηνεύσει προτάσεις, να «καταλάβει» υπονοούμενα καθώς και αινίγματα– κάτι που μέχρι τώρα μπορούσε μόνο ο άνθρωπος- και τέλος να απαντήσει σε ερωτήσεις που τίθενται σε φυσική γλώσσα, αντί για κωδικοποιημένη που είναι αναγκαία για τις μηχανές.
 
Ποιος είναι πράγματι ο Watson;

 
Το όνομα Watson θα δοθεί στο νέο υπερυπολογιστή τιμής ένεκεν του ανθρώπου που έβαλε τα θεμέλια ανάπτυξης για τον τεχνολογικό κολοσσό της IBM. Το πλήρες όνομα αυτού: Thomas J. Watson.
 
Ο Thomas Watson γεννήθηκε στο Campbell της Νέας Υόρκης στις 17 Φεβρουαρίου του 1874.  Θα είναι ο νεαρότερος από τα πέντε παιδιά (τέσσερα κορίτσια) του Thomas και Jane Fulton White Watson.  Ο πατέρας του διαθέτει μια οικογενειακή επιχείρηση ξυλείας στο χωριό Painted Post, αλλά ο μικρός Thomas δεν θα ασχοληθεί με αυτή.
 
Στα εφηβικά του χρόνια θα φοιτήσει σε γυμνάσιο του Addison. Η συνέχεια θα τον βρει να παρακολουθεί μαθήματα λογιστικής και διοίκησης επιχειρήσεων σε Εμπορική Σχολή στη Νέα Υόρκη. Γρήγορα θα βαρεθεί τις σπουδές και θα αναζητήσει δουλειά στο χωριό του. Θα καταφέρει να βγάζει 6 δολάρια την εβδομάδα ως λογιστής σε εμπορική εταιρεία.
 
Ένα χρόνο μετά θα πιάσει νέα δουλειά σε τοπικό κατάστημα ως πωλητής και θα βγάζει 10 δολάρια την εβδομάδα, ενώ αργότερα θα πουλάει ραπτομηχανές με τον μισθό του να αυξάνεται συνεχώς.
 
Έχοντας μαζέψει αρκετά χρήματα θα προχωρήσει στην πρώτη του επένδυση. Θα βρει συνέταιρο και θα πάρει δάνειο με το οποίο θα δημιουργήσει την πρώτη του επιχείρηση, ένα κρεοπωλείο. Όμως ο συνέταιρος του θα τον «κρεμάσει» όσον αφορά στις πληρωμές του δανείου και έτσι ο Watson θα βρεθεί χωρίς χρήματα και δουλειά.
 
Το χτίσιμο ενός κολοσσού

 
Παρά τις αναποδιές που θα του τύχουν, θα καταφέρει να πιάσει δουλειά ως πωλητής πάλι, αλλά αυτή την φορά στην Εθνική Εταιρεία Ταμειακών Μηχανών (National Cash Register). Θα επιτύχει ένα ισχυρό ρεκόρ πωλήσεων και τελικά θα αναβαθμιστεί σε διαχειριστή της επιχείρησης.
 
Το 1913 θα κατηγορηθεί- χωρίς όμως να αντιμετωπίσει σοβαρές συνέπειες από το νόμο- μαζί με άλλα στελέχη της εταιρείας, για τη σύσταση εταιρειών, δήθεν ανταγωνιστών της NCR, οι οποίες βοηθούσαν στο μονοπώλιο, καθώς ήταν κάτι σαν θυγατρικές της.
 
Εγκαταλείπει τη NCR το 1914 και προσχωρεί στην εταιρεία πληροφοριακών συστημάτων CTR ως γενικός διευθυντής. Τον επόμενο χρόνο θα αναβαθμιστεί σε πρόεδρο.

Θα καταφέρει αρχικά να γίνει γνωστός στους κόλπους της επιχείρησης για τον αυστηρό κώδικα ντυσίματος που θα επιβάλλει στους εργαζομένους: μαύρο κουστούμι, άσπρο πουκάμισο.

Δημοφιλή όμως θα τον κάνει η ιδέα του να «ενεργοποιεί» και να δίνει κίνητρο στους εργαζομένους μέσω του μότο «Σκέψου» («Think»), που είναι γραμμένο στις κάρτες τους καθώς και σε αφίσες που κοσμούν τους τοίχους της επιχείρησης.
 
Η εταιρεία είναι κερδοφόρα και μέχρι στιγμής εξειδικεύεται σε διάφορους τομείς όπως στην επίπλωση επιχειρήσεων, κατασκευή ρολογιών, λιανιστών κρέατος, μηχανών για καφέ. Το προϊόν που έφερνε τα περισσότερα κέρδη όμως ήταν οι διάτρητες κάρτες, στις οποίες συγκεντρώνονταν στοιχεία και μπορούσε να γίνει ανάλυση στατιστικών, στην προ-υπολογιστών εποχή.
 
Το 1924 θα γίνει διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας και θα την μετονομάσει σε International Business Machines (IBM).
 
Τα μεγάλα ρίσκα που οδήγησαν στη ραγδαία ανάπτυξη

 
Ως CEO της IBM για πολλά χρόνια θα πάρει δυο κρίσιμες αποφάσεις, οι οποίες θα οδηγήσουν τελικά στη γιγαντιαία ανάπτυξη της επιχείρησης.
 
Η πρώτη «επικίνδυνη» απόφαση θα ληφθεί κατά την περίοδο της μεγάλης ύφεσης το 1929. Ο Watson αποφασίζει να μην απολύσει μεγάλο αριθμό προσωπικού όπως άλλες επιχειρήσεις. Τα εργοστάσια της εταιρείας θα συνεχίσουν την παραγωγή και τα αποθέματα αποθηκεύονται.
 
Η κίνηση αυτή θα γίνει καθώς ο Watson βλέποντας τις άλλες εταιρείες– τα πρώτα τρία χρόνια της ύφεσης- να περικόπτουν σημαντικά δαπάνες για παραγωγή, πιστεύει πως όταν η οικονομία βελτιωθεί, η εταιρεία του θα είναι σε θέση να προμηθεύσει τους πελάτες άμεσα και έτσι θα κατακτήσει γρήγορα σημαντικό μερίδιο της αγοράς.


Οι παραγγελίες πράγματι καλύπτονται τάχιστα από την IBM σε σχέση με τους ανταγωνιστές της. Η γεμάτη ρίσκο απόφαση του Watson ήταν τελικά πετυχημένη.

Η δεύτερη κρίσιμη απόφαση που συντελεί στην ολοκλήρωση του εγχειρήματος του Watson, λαμβάνεται το 1937, όταν ο φυσικός-εφευρέτης Howard Aiken θα προτείνει τη δημιουργία ενός υπερ-υπολογιστή, ο οποίος θα ελέγχεται μέσω ειδικού προγράμματος.

Αυτό το ρίσκο θα κοστίσει περίπου μισό εκ. δολάρια (ασύλληπτο ποσό για εκείνα τα χρόνια), όμως ο υπολογιστής που ζυγίζει 35 τόνους (!) με 700.000 μηχανικά μέρη και 530 μίλια καλωδίων, θα είναι αδύνατο να αποτελέσει μέρος της παραγωγής ή να πωληθεί.

Ωστόσο, η κίνηση αυτή της IBM την κάνει ακόμα πιο διάσημη και την τοποθετεί στην παγκόσμια αγορά ως το νέο κυρίαρχο κολοσσό των πληροφοριακών συστημάτων.
 
Η ανοδική πορεία της εταιρείας θα συνεχιστεί και ο Watson ύστερα από πολλά χρόνια ενασχόλησης θα μεταβιβάσει την ηγεσία στον υιό του, Thomas J. Watson, Jr. το 1956.

Πέντε εβδομάδες αργότερα θα αφήσει την τελευταία του πνοή ύστερα από καρδιακό επεισόδιο.

Η συνεισφορά του είναι τεράστια για το μέλλον της πληροφορικής και των πληροφοριακών συστημάτων.

Φέτος, 55 χρόνια από τον θάνατό του, το όνομα του δίνεται στον νέο υπερ-υπολογιστή τιμής ένεκεν. Οι προβλέψεις των επιστημόνων για τις δυνατότητές του μόνο θετικές είναι, καθώς η τεχνολογία στην οποία βασίζεται το δημιούργημα της IBM θα προσφέρει σημαντικό έργο σε διαφόρους τομείς για την κοινωνία όπως π.χ. στην ιατρική, η βελτίωση των ιατρικών διαγνώσεων κλπ. 


0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Του καιρού...

Θεσσαλονίκη

BlogUp Us!

Follow my blog with bloglovin