Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011
Μια σχεδόν παγκόσμια ιστορία για γυναίκες
10:50 π.μ.
|
Αναρτήθηκε από
antgeo
Οι Μεξικάνες
Η Τλασολτέοτλ, η μεξικάνικη σελήνη, η θεά της νύχτας των Ουαστέκων, κατάφερε να βρει μια γωνίτσα στο αρσενικό πάνθεον των Αζτέκων.
Ήταν η μητέρα όλων, που προστάτευε όσες γεννούσαν και όσες ξεγεννούσαν, και καθοδηγούσε το ταξίδι των σπόρων προς τα φυτά. Θεά του έρωτα αλλά και των σκουπιδιών, καταδικασμένη να τρώει περιττώματα, εκπροσωπούσε τη γονιμότητα και τη λαγνεία.
Όπως η Εύα, όπως η Πανδώρα, η Τλασολτέοτλ ήταν υπεύθυνη για τον χαμό των ανδρών, ενώ οι γυναίκες που γεννιόντουσαν τις μέρες που έλαμπε ήταν καταδικασμένες να προσφέρουν απόλαυση.
Κι όταν η γη έτρεμε, είτε ανεπαίσθητα είτε καταστρέφοντας, δεν υπήρχε αμφιβολία:
«Αυτή είναι».
Οι Αιγύπτιες
Ο Ηρόδοτος διαπίστωσε πως ο ποταμός και ο ουρανός της Αιγύπτου δεν έμοιαζαν με κανέναν άλλο ποταμό κι ουρανό, και πως το ίδιο συνέβαινε και με τα έθιμα. Παράξενοι άνθρωποι οι Αιγύπτιοι: ανακάτευαν το αλεύρι με τα πόδια και τη λάσπη με τα χέρια, έκαναν μούμιες τις πεθαμένες γάτες τους και τις φύλαγαν σε ιερά δωμάτια.
Όμως εκείνο που έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν η θέση των γυναικών ανάμεσα στους άνδρες. Εκείνες, ευγενικής καταγωγής ή πληβείες, παντρευόντουσαν ελεύθερα, χωρίς να απαρνούνται το όνομά τους ή τα πλούτη τους. Η μόρφωση, η ιδιοκτησία, η εργασία και η κληρονομιά ήταν δικαιώματα που ανήκαν και σε αυτές, όχι μόνο στους άνδρες, ενώ ήταν εκείνες που ψώνιζαν στην αγορά όταν εκείνοι έγνεθαν στο σπίτι. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, που είχε πολλή φαντασία, εκείνες κατουρούσαν όρθιες κι εκείνοι γονατιστοί.
Οι Εβραίες
Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, οι κόρες της Εύας συνέχιζαν να υφίστανται τη θεία τιμωρία.
Κινδύνευαν να θανατωθούν με λιθοβολισμό όσες διέπρατταν μοιχεία, οι μάγισσες κι όσες δεν ήταν παρθένες πριν από το γάμο τους, καιγόντουσαν στην πυρά οι κόρες των ιερέων που εκπορνεύονταν, και ο νόμος του Θεού διέταζε να κοπεί το χέρι της γυναίκας που θα άρπαζε έναν άντρα από τους όρχεις, ακόμα και για αυτοάμυνα ή προς υπεράσπιση του άντρα της.
Η γυναίκα που γεννούσε αρσενικό παιδί ήταν μιαρή επί σαράντα μέρες. Αν γεννούσε κορίτσι, ήταν βρόμικη επί ογδόντα μέρες.
Η γυναίκα με περίοδο έπαυε να είναι αγνή επί εφτά μερόνυχτα, και μετέδιδε τη μιαρότητά της σε όποιον την ακουμπούσε ή όταν ακουμπούσε η ίδια την καρέκλα όπου καθόταν, καθώς και το κρεβάτι όπου κοιμόταν.
Οι Ινδές
Η Μίτρα, η μητέρα του ήλιου, του νερού και κάθε πηγής ζωής, ήταν θεά από τα γεννοφάσκια της. Όταν ήρθε στην Ινδία από τη Βαβυλωνία ή την Περσία, η θεά αναγκάστηκε να γίνει θεός.
Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την άφιξη της Μίτρα, όμως οι γυναίκες στην Ινδία εξακολουθούν να μην είναι ευπρόσδεκτες. Υπάρχουν λιγότερες γυναίκες απ’ ό,τι άνδρες. Σε κάποιες περιοχές οι οχτώ στους δέκα είναι άνδρες. Πολλές είναι εκείνες που δεν καταφέρνουν καν να δουν το φως, καθώς πεθαίνουν στην κοιλιά της μητέρας τους, άλλες πάλι τις πνίγουν μόλις γεννηθούν.
Καλύτερα να προνοείς παρά να γιατρεύεις, και υπάρχουν μερικές ιδιαίτερα επικίνδυνες, σύμφωνα με κάποιο ιερό βιβλίο της ινδουιστικής παράδοσης:
«Μια λάγνα γυναίκα είναι το δηλητήριο, το φίδι και ο θάνατος ταυτόχρονα».
Για αιώνες ή χιλιετίες, υπήρχαν γυναίκες, και πολλές. Όμως, δεν ακούστηκε ποτέ σε ολόκληρη την ιστορία της Ινδίας να έχει καεί στην πυρά άνδρας για τη νεκρή σύζυγό του.
Οι Κινέζες
Πριν από χίλια περίπου χρόνια οι Κινέζες θεές έπαψαν να είναι θεές.
Η ανδροκρατία που επικράτησε στη γη επέβαλε την τάξη και στην ουράνια εξουσία. Η θεά Σι Χι κόπηκε στα δύο κι έγινε δύο θεοί, ενώ η θεά Νου Γκουά υποβιβάστηκε στην κατηγορία της απλής γυναίκας.
Η Σι Χι ήταν κάποτε η μητέρα των ήλιων και των φεγγαριών. Έδινε παρηγοριά και τροφή στα παιδιά της μετά τα εξαντλητικά τους ταξίδια σε όλη τη διάρκεια της μέρας και της νύχτας. Όταν κόπηκε στα δυο, κι έγινε ο Σι και ο Χι, χάθηκε.
Η Νου Γκουά δεν χάθηκε, αλλά έγινε απλή γυναίκα.
Παλιά, η Νου Γκουά είχε δημιουργήσει όλα τα ζωντανά:
είχε κόψει τα πόδια της χελώνας στο ουράνιο στερέωμα, ώστε ο κόσμος και ο ουρανός να τα έχουν στήριγμα, είχε σώσει τον κόσμο από τις καταστροφές της φωτιάς και του νερού, είχε επινοήσει τον έρωτα, ξαπλώνοντας πλάι στον αδερφό της, πίσω από μια ψηλή βεντάλια από αγριόχορτα, και είχε δημιουργήσει τους ευγενείς και τους πληβείους, πλάθοντας τους μεν με κίτρινο πηλό και τους δε με λάσπη από το ποτάμι.
Οι Ρωμαίες
Ο Κικέρων είχε εξηγήσει πως οι γυναίκες όφειλαν να είναι υποταγμένες στους φύλακες άρρενες εξαιτίας της νοητικής αδυναμίας τους.
Οι Ρωμαίες περνούσαν από τα χέρια του ενός αρσενικού στου άλλου. Ο πατέρας που πάντρευε την κόρη του την έδινε στον σύζυγο είτε ως ιδιοκτησία του είτε ως δάνειο. Εκείνο που κυρίως μετρούσε ήταν η προίκα, η περιουσία, η κληρονομιά: για την απόλαυση υπήρχαν οι σκλάβες.
Οι Ρωμαίοι γιατροί πίστευαν, όπως ο Αριστοτέλης, ότι όλες οι γυναίκες ανεξαιρέτως, πατρικίες, πληβείες ή σκλάβες, είχαν λιγότερα δόντια και λιγότερο μυαλό από τους άνδρες, και ότι τις ημέρες της περιόδου τους κάλυπταν τους καθρέφτες με κόκκινο πανί.
Ο Πλίνιος, η μεγαλύτερη αυθεντία της αυτοκρατορίας σε επιστημονικά θέματα, είχε αποδείξει πως οι γυναίκες με περίοδο έκαναν το νέο κρασί στυφό, χαλούσαν τις σοδειές, ξέραιναν τους σπόρους και τα φρούτα, αχρήστευαν τα μπόλια στα φυτά, σκότωναν τα μελίσσια, οξείδωναν τον μπρούντζο και τρέλαιναν τα σκυλιά.
Οι Ελληνίδες
Από έναν πονοκέφαλο μπορεί να γεννηθεί μια θεά. Η Αθηνά ξεπήδησε από το ανοιγμένο κεφάλι του πατέρα της, του Δία. Γεννήθηκε χωρίς μητέρα.
Αργότερα, η ψήφος της ήταν αποφασιστική στο δικαστήριο των θεών, όταν ο Όλυμπος αναγκάστηκε να πάρει μια δύσκολη απόφαση.
Για να εκδικηθούν τον πατέρα τους, η Ηλέκτρα και ο αδερφός της ο Ορέστης είχαν σπάσει τη ραχοκοκαλιά της μητέρας τους μ’ ένα τσεκούρι.
Οι Ερινύες ήταν κατηγορηματικές. Απαιτούσαν να λιθοβοληθούν οι δολοφόνοι μέχρι θανάτου, γιατί η ζωή μιας βασίλισσας είναι ιερή και οι μητροκτόνοι είναι ασυγχώρητοι.
Ο Απόλλων ανέλαβε την υπεράσπισή τους. Υποστήριξε πως οι κατηγορούμενοι ήταν παιδιά ανάξιας μητέρας και πως η μητρότητα δεν είχε την παραμικρή σημασία. Μια μητέρα, ισχυρίστηκε ο Απόλλων, δεν είναι παρά το αυλάκι όπου ο άντρας ρίχνει τον σπόρο του.
Από τους δεκατρείς θεούς της επιτροπής, έξι τους καταδίκασαν και έξι τους απήλλαξαν.
Η Αθηνά έδωσε λύση στο αδιέξοδο. Ψήφισε κατά της μητέρας που δεν είχε ποτέ της, και διαιώνισε την ανδρική εξουσία στην Αθήνα.
Οι Αμαζόνες
Οι Αμαζόνες, γυναίκες τρομερές, είχαν πολεμήσει εναντίον του Ηρακλή κι εναντίον του Αχιλλέα στον πόλεμο της Τροίας. Μισούσαν τους άνδρες, κι έκοβαν τον δεξιό τους μαστό για να στοχεύουν καλύτερα με το τόξο τους.
Ο μεγάλος ποταμός που διασχίζει το κορμί της Αμερικής από το ένα άκρο στο άλλο ονομάζεται Αμαζόνιος, εξαιτίας του Ισπανού κατακτητή Φρανθίσκο ντε Ορελιάνα.
Ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που ταξίδευε από τα βάθη της ζούγκλας μέχρι τις εκβολές του, στη θάλασσα. Επέστρεψε στην Ισπανία με ένα μάτι λιγότερο, κι αφηγήθηκε πως τα πλοία του δέχτηκαν καταιγισμό από βέλη, από κάποιες γυναίκες που πολεμούσαν γυμνές, γρύλιζαν σαν θηρία και, όταν είχαν ανάγκη από έρωτα, απήγαν άνδρες, τους φιλούσαν τη νύχτα και το ξημέρωμα τους στραγγάλιζαν.
Για να δώσει ελληνικό γόητρο στην αφήγησή του, ο Ορελιάνα ισχυρίστηκε πως επρόκειτο για τις Αμαζόνες που λάτρευαν τη θεά Άρτεμη, και με το όνομά τους βάφτισε τον ποταμό όπου είχαν το βασίλειό τους.
Πέρασαν οι αιώνες. Για τις Αμαζόνες δεν ακούστηκε ξανά τίποτα. Όμως το ποτάμι εξακολουθεί να έχει το ίδιο όνομα και, παρ’ ότι καθημερινά το δηλητηριάζουν με εντομοκτόνα, χημικά λιπάσματα, υδράργυρο από τα ορυχεία και πετρέλαιο από τα πλοία, τα νερά του είναι πάντα τα πλουσιότερα του κόσμου σε ψάρια, πτηνά και ιστορίες.
πηγή : topontiki
Ετικέτες
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου