Τρίτη 31 Μαΐου 2011
«Το Σύνταγμα είναι πια το σπίτι μας»
11:10 π.μ.
|
Αναρτήθηκε από
antgeo
Εξι βραδιές πριν, όταν διαλύθηκε το πλήθος των διαδηλωτών µπροστά από τη Βουλή, ο 36χρονος Γρηγόρης έγειρε να κοιµηθεί νιώθοντας αµήχανα στην Πλατεία Συντάγµατος.
∆ίπλα του είχε ξεµείνει ελάχιστος κόσµος. Ηταν η πρώτη τους νύχτα εκείνη. Χωρίς πολλά εφόδια. Μονάχα ένα ράντζο. Είχαν ένα κουρελιασµένο καραβόπανο για τέντα και µερικούς υπνόσακους. Χθες, στα ίδια παρτέρια, ξύπνησε ένα µικρό χωριό.
«Εδώ που βρίσκεσαι, συντελείται ένα κοινωνικό πείραµα» λέει ο Γρηγόρης. Ψηλός, µε µακριά άλουστα µαλλιά και γυαλιά µυωπίας. Ανεργος εδώ και οκτώ µήνες. Κάτοικος πλέον, όπως δηλώνει, της Πλατείας Συντάγµατος.
Κοιµάται σε µία από τις 38 σκηνές µε τη σύζυγό του. Και έχει αφήσει την πεντάχρονη κόρη του στο σπίτι µε τη γιαγιά της. «Παλιά αυτή ήταν µια απρόσωπη πλατεία. Τώρα έγινε τόπος συζήτησης και προβληµατισµού. Εγινε σπίτι µου» υποστηρίζει.
Μέχρι πρότινος η Πλατεία Συντάγµατος ήταν ένα σύντοµο πέρασµα. Μια στιγµιαία στάση για τους τουρίστες. Το πιο κεντρικό σηµείο στην Αθήνα για να κλείσεις ραντεβού.
Τις τελευταίες µέρες όµως έχει στηθεί εκεί µια µικρή, αυτόνοµη κοινωνία, στα πρότυπα της ισπανικής Πλατείας Puerta Del Sol. Κάτω από τα δέντρα της, οι περαστικοί του χθες κοντοστέκονται και πιάνουν κουβέντα για την οικονοµική κρίση, χωρίς να γνωρίζουν τον συνοµιλητή τους.
Στις σκηνές της κοιµούνται άνεργοι, φοιτητές, συνταξιούχοι. Και κάθε µέρα, πριν από το απογευµατινό κάλεσµα για διαδήλωση, οι κάτοικοι της πλατείας προσπαθούν να οργανώσουν αυτή την αυθόρµητη συµβίωση.
Εχουν ήδη χωριστεί σε οµάδες. Καθεµιά έχει δικό της πόστο στην πλατεία και ένας χάρτης ενηµερώνει τους νεοφερµένους πού βρίσκεται η κάθε δοµή.
Αριστερά κάτω, η τέντα της οµάδας σίτισης. ∆εξιά, στη µέση της πλατείας, το ιατρείο. Κάθε οµάδα και διαφορετικός ρόλος. Οσοι συµµετέχουν στις εξορµήσεις – κυρίως οι πιο νέοι – µοιράζουν φυλλάδια έξω από υπηρεσίες του ΟΑΕΔ για να προσελκύσουν περισσότερο κόσµο στις συγκεντρώσεις. Αλλοι είναι υπεύθυνοι για την καθαριότητα.
Κάποιοι -συνήθως µεγαλύτεροι σε ηλικία- για το φαγητό. Δίπλα τους έχουν τουλάχιστον 30 δικηγόρους για να βοηθήσουν εθελοντικά αν προκύψουν νοµικά ζητήµατα κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων.
Δέκα νέοι έχουν αναλάβει τη διαδικτυακή ενηµέρωση µε φορητούς υπολογιστές. Και άλλοι 15 τις πρώτες βοήθειες. Γιατροί, νοσοκόµες, εθελοντές διασώστες. Ανάµεσά τους και ένας φυσικοθεραπευτής, ο 30χρονος Γιάννης. Τον συναντάµε στην ιατρική σκηνή. Φοράει την κόκκινη µπλούζα του ναυαγοσώστη και γύρω από τον λαιµό του έχει κρεµάσει µια κίτρινη σφυρίχτρα, από αυτές που ηχούν τα βράδια στη διαδήλωση. «Κατέβηκα γιατί δεν µπορώ να αντέξω κι άλλες περικοπές. Κι άλλες αυξήσεις στις τιµές» λέει. «Και επειδή ήθελα να δείξω ότι νοιάζοµαι. Οτι µπορώ να προσφέρω και ότι δεν ανήκω στη γενιά του καναπέ». Διακόπτει την κουβέντα για να µετρήσει την πίεση ενός άντρα.
Κοιτάει στον υπολογιστή του ποιο νοσοκοµείο εφηµερεύει και τον στέλνει εκεί. Στη σκηνή για τις πρώτες βοήθειες οι εθελοντές µοιράζουν τον χρόνο τους σε τετράωρες βάρδιες. Τα τρία πιεσόµετρα που έχουν, αλλά και οι γάζες, τα κολάρα και οι επίδεσµοι είναι δικές τους αγορές ή δωρεές περαστικών.
Για φορείο χρησιµοποιούν µια σκάλα στην οποία κόλλησαν ένα χαρτόνι. Ενώ τις βραδιές της πολυκοσµίας έχουν δίπλα τους και µια ψυχολόγο. Μέσα στον συνωστισµό και το στρίµωγµα της διαδήλωσης µπορεί κάποιος να σαστίσει – όπως µας λένε ότι συνέβη µε µια κοπέλα το βράδυ της Κυριακής.
Οπως τονίζουν τα µέλη της, η µικρή κοινωνία της Πλατείας Συντάγµατος κάνει ακόµη τα πρώτα της βήµατα. Ζυµώνεται στις συνελεύσεις. Κάθε µέρα εξελίσσεται, όπως φαίνεται άλλωστε και από τη µέχρι τώρα πορεία της. Πόση θα είναι η διάρκειά της; Ακόµα δεν έχει ξεκαθαριστεί. Μια πρώτη, αόριστη απάντηση – ώσπου να βγουν τα πρώτα αιτήµατα – δίνει η επιγραφή σε ένα πλακάτ: «Δεν θα φύγουµε µέχρι να φύγουν αυτοί που µας οδήγησαν εδώ και όλοι όσοι µας εκµεταλλεύονται».
«Σήµερα έφερα µπριάµ...»
Στο παρτέρι όπου βρίσκεται η οµάδα σίτισης, τρεις νέοι πίνουν τον πρώτο τους καφέ στην πλατεία. Μπροστά τους, σε ένα τραπεζάκι, κάποιος εθελοντής απλώνει το πρωινό: κουλουράκια και χαλβάς από σιµιγδάλι. Από µια ανοιχτή σκηνή φαίνονται οι προµήθειές τους: καφές, ζάχαρη, πλαστικά ποτήρια και µπουκάλια µε νερό.
Στη µισή ώρα που καθόµαστε εκεί, τρεις άνθρωποι έρχονται µε νέα εφόδια. Ενας κουβαλάει µια σακούλα µε πλυµένα µήλα. Αλλος φέρνει κουτιά µε µπισκότα. Μια γυναίκα προσφέρει ένα τάπερ µε φαγητό. «Σας ευχαριστούµε που βρίσκεστε εδώ», λέει στους νέους. Σε αυτή την οµάδα µετέχει και µια συνταξιούχος 73 ετών.
Ζητά να µη δηµοσιευθεί το όνοµά της. Την πρώτη µέρα είχε φέρει µακαρόνια. Μετά τους έφτιαξε µπριάµ. «Ηρθα γιατί είχα τη λαχτάρα να δω τον κόσµο να γελάει. Και τα δύο µου παιδιά είναι άνεργα. Βοηθάω στην πλατεία γιατί θέλω οι νέοι να αποκτήσουν και πάλι όνειρα. Να αρχίσουν και πάλι να διεκδικούν», λέει.
Την ώρα που ένας νέος µάς λέει ότι θα ήταν προτιµότερο να αποχωρήσουµε από την πλατεία και να µην παίρνουµε συνεντεύξεις, ο συνταξιούχος υδραυλικός Γιώργος ζητά να κάτσουµε για να µας µιλήσει. Εχει στήσει και αυτός το αντίσκηνό του σε ένα παρτέρι. Συµµετέχει στην καλλιτεχνική οµάδα σχεδιάζοντας πανό. «Είµαστε αποφασισµένοι και συνειδητοποιηµένοι πολίτες. Διαδηλώνουµε ειρηνικά, πέρα από κόµµατα και δεν υποχωρούµε», λέει.
Ντιµπέιτ για τη σηµαία
Το πλακάτ µε την επιγραφή «Δεν ανήκουµε σε κανένα κόµµα» θα το δεις σε αρκετά σηµεία της πλατείας. Ακόµα κι αν δεν κουβάλησαν κάποιοι µαζί τους βαλίτσες ή αλλαξιές, σίγουρα µεταφέρουν τις ιδεολογίες τους. Αυτό φαίνεται και στις λαϊκές συνελεύσεις που ξεκινούν κάθε βράδυ στις εννιά. Μια άσκηση «άµεσης δηµοκρατίας», όπως την έχουν ονοµάσει. Μια από τις πρώτες συζητήσεις τους ήταν για την ελληνική σηµαία.
Κάποιοι αντιδρούσαν θεωρώντας ακραία τη χρήση της στη διαδήλωση. Αλλοι το έβλεπαν ως πατριωτικό τους χρέος. Τελικά συµφώνησαν ότι όποιος θέλει µπορεί να τη φέρνει µαζί του.
Ο Τσακ Νόρις και η καµαριέρα
«ΕΣΑΣ δεν σας σώζει ούτε ο Τσακ Νόρις» έγραφε το πανό που κρατούσε ένας από τους διαδηλωτές στην προχθεσινή µεγάλη συγκέντρωση στο Σύνταγµα.
Τα ανέκδοτα µε τον Τσακ Νόρις κάνουν θραύση το τελευταίο διάστηµα.
Και οι «Αγανακτισµένοι» τα... προσάρµοσαν στην περίσταση και τα χρησιµοποιούν στις συγκεντρώσεις.
Η σάτιρα και το χιούµορ είναι ένα από τα όπλα των πολιτών που συγκεντρώνονται στο Σύνταγµα την τελευταία εβδοµάδα.
Οι ευφάνταστες ατάκες διαµαρτυρίας είτε σε πλακάτ είτε τυπωµένες πάνω σε µπλουζάκια δίνουν ξεχωριστό χρώµα στις συγκεντρώσεις. Για παράδειγµα, η ιστορία του Στρος-Καν µε την καµαριέρα έχει αποτελέσει πηγή έµπνευσης για σάτιρα. Τα συνθήµατα «Η καµαριέρα αντιστάθηκε... Εµείς τι κάνουµε;» ή «Δεν είµαι καµαριέρα κανενός» είναι απ’ αυτά που βλέπει κανείς πολλές φορές γραµµένα σε αυτοσχέδια πλακάτ ή πάνω σε t-shirt. Στο µεταξύ, µηνύµατα συµπαράστασης στους «Αγανακτισµένους» έστειλαν καλλιτέχνες.
Ο Γιάννης Κότσιρας σε κείµενο που δηµοσίευσε χθες στην προσωπική του ιστοσελίδα στο Ιντερνετ µε τίτλο «Διαµαρτυρία στο Σύνταγµα» γράφει: «Kαλώ όλους τους φίλους µου αλλά και όλους τους συναδέλφους µου να κατεβαίνουν στις 6 στο Σύνταγµα ή σε όποια άλλη πλατεία βρίσκεται κοντά τους». Και προσθέτει «ας µη θεωρούν ότι οι καλλιτέχνες απλά παρατηρούν και σφυρίζουν κλέφτικα βολεµένοι στις δάφνες τους (...)». Τη συµπαράστασή του στους διαδηλωτές εξέφρασε και ο Σταµάτης Κραουνάκης. Τους έστειλε µάλιστα και το καινούργιο του τραγούδι– µε τίτλο «Κατσαρόλα» – που ερµηνεύει ο Δηµήτρης Μητροπάνος.
Χθες πάντως, γύρω στις δύο µετά το µεσηµέρι το γκρουπ του facebook «Αγανακτισµένοι στο Σύνταγµα», το οποίο άρχισε από έναν 18χρονο την περασµένη εβδοµάδα και είχε συγκεντρώσει περισσότερους από 95.000 υποστηρικτές, έπεσε προκαλώντας ερωτήµατα. Τελικά, το απόγευµα το γκρουπ έκανε και πάλι την εµφάνισή του στο facebook.
Οργανώνεται η κατασκήνωση και στον Λευκό Πύργο
Γενική συνέλευση για ναπροσυπογράψουν το κείµενο διαµαρτυρίας των«Αγανακτισµένων» της Αθήνας πραγµατοποίησαν χθες οι διαδηλωτές τηςΘεσσαλονίκης, οι οποίοι κατέθεσαν τις δικές τους προτάσεις και δήλωσαν αποφασισµένοι να µείνουν στον Λευκό Πύργο όσο χρειαστεί.
Παρότιη χθεσινή συγκέντρωση ήταν αισθητά µικρότερη σε σχέση µε τις προηγούµενες ηµέρες, συνεχώς αυξάνονταιτα αντίσκηνα που στήνονται στους χώρους πρασίνου γύρω από τον Λευκό Πύργο, τα οποία πλέον έχουν ξεπεράσει τα 40. Παράλληλα, συγκροτούνται οι οµάδες εργασίας, καθαριότητας και περιφρούρησης για την καλύτερη οργάνωση και διαχείριση του χώρου και προκειµένου να µην προκληθεί το παραµικρό επεισόδιο.
Στον Λευκό Πύργο βρέθηκαν χθες το πρωί και οι πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ µε επικεφαλής τον πρύτανη Γιάννη Μυλόπουλο, στο πλαίσιο της εκστρατείας που άρχισε µε απόφαση της Συγκλήτουνα ενηµερωθεί η κοινωνία της πόλης για τα προβλήµατα που αντιµετωπίζει το µεγαλύτερο πανεπιστηµιακό ίδρυµα της χώρας. Παράλληλα, εθελοντές φοιτητές, καθηγητές και εργαζόµενοι του Ιδρύµατος µοίραζαν στους συγκεντρωµένους ενηµερωτικά φυλλάδια, πρωτοβουλία που θα συνεχίσουν και σήµερα.
∆ίπλα του είχε ξεµείνει ελάχιστος κόσµος. Ηταν η πρώτη τους νύχτα εκείνη. Χωρίς πολλά εφόδια. Μονάχα ένα ράντζο. Είχαν ένα κουρελιασµένο καραβόπανο για τέντα και µερικούς υπνόσακους. Χθες, στα ίδια παρτέρια, ξύπνησε ένα µικρό χωριό.
«Εδώ που βρίσκεσαι, συντελείται ένα κοινωνικό πείραµα» λέει ο Γρηγόρης. Ψηλός, µε µακριά άλουστα µαλλιά και γυαλιά µυωπίας. Ανεργος εδώ και οκτώ µήνες. Κάτοικος πλέον, όπως δηλώνει, της Πλατείας Συντάγµατος.
Κοιµάται σε µία από τις 38 σκηνές µε τη σύζυγό του. Και έχει αφήσει την πεντάχρονη κόρη του στο σπίτι µε τη γιαγιά της. «Παλιά αυτή ήταν µια απρόσωπη πλατεία. Τώρα έγινε τόπος συζήτησης και προβληµατισµού. Εγινε σπίτι µου» υποστηρίζει.
Μέχρι πρότινος η Πλατεία Συντάγµατος ήταν ένα σύντοµο πέρασµα. Μια στιγµιαία στάση για τους τουρίστες. Το πιο κεντρικό σηµείο στην Αθήνα για να κλείσεις ραντεβού.
Τις τελευταίες µέρες όµως έχει στηθεί εκεί µια µικρή, αυτόνοµη κοινωνία, στα πρότυπα της ισπανικής Πλατείας Puerta Del Sol. Κάτω από τα δέντρα της, οι περαστικοί του χθες κοντοστέκονται και πιάνουν κουβέντα για την οικονοµική κρίση, χωρίς να γνωρίζουν τον συνοµιλητή τους.
Στις σκηνές της κοιµούνται άνεργοι, φοιτητές, συνταξιούχοι. Και κάθε µέρα, πριν από το απογευµατινό κάλεσµα για διαδήλωση, οι κάτοικοι της πλατείας προσπαθούν να οργανώσουν αυτή την αυθόρµητη συµβίωση.
Εχουν ήδη χωριστεί σε οµάδες. Καθεµιά έχει δικό της πόστο στην πλατεία και ένας χάρτης ενηµερώνει τους νεοφερµένους πού βρίσκεται η κάθε δοµή.
Αριστερά κάτω, η τέντα της οµάδας σίτισης. ∆εξιά, στη µέση της πλατείας, το ιατρείο. Κάθε οµάδα και διαφορετικός ρόλος. Οσοι συµµετέχουν στις εξορµήσεις – κυρίως οι πιο νέοι – µοιράζουν φυλλάδια έξω από υπηρεσίες του ΟΑΕΔ για να προσελκύσουν περισσότερο κόσµο στις συγκεντρώσεις. Αλλοι είναι υπεύθυνοι για την καθαριότητα.
Κάποιοι -συνήθως µεγαλύτεροι σε ηλικία- για το φαγητό. Δίπλα τους έχουν τουλάχιστον 30 δικηγόρους για να βοηθήσουν εθελοντικά αν προκύψουν νοµικά ζητήµατα κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων.
Δέκα νέοι έχουν αναλάβει τη διαδικτυακή ενηµέρωση µε φορητούς υπολογιστές. Και άλλοι 15 τις πρώτες βοήθειες. Γιατροί, νοσοκόµες, εθελοντές διασώστες. Ανάµεσά τους και ένας φυσικοθεραπευτής, ο 30χρονος Γιάννης. Τον συναντάµε στην ιατρική σκηνή. Φοράει την κόκκινη µπλούζα του ναυαγοσώστη και γύρω από τον λαιµό του έχει κρεµάσει µια κίτρινη σφυρίχτρα, από αυτές που ηχούν τα βράδια στη διαδήλωση. «Κατέβηκα γιατί δεν µπορώ να αντέξω κι άλλες περικοπές. Κι άλλες αυξήσεις στις τιµές» λέει. «Και επειδή ήθελα να δείξω ότι νοιάζοµαι. Οτι µπορώ να προσφέρω και ότι δεν ανήκω στη γενιά του καναπέ». Διακόπτει την κουβέντα για να µετρήσει την πίεση ενός άντρα.
Κοιτάει στον υπολογιστή του ποιο νοσοκοµείο εφηµερεύει και τον στέλνει εκεί. Στη σκηνή για τις πρώτες βοήθειες οι εθελοντές µοιράζουν τον χρόνο τους σε τετράωρες βάρδιες. Τα τρία πιεσόµετρα που έχουν, αλλά και οι γάζες, τα κολάρα και οι επίδεσµοι είναι δικές τους αγορές ή δωρεές περαστικών.
Για φορείο χρησιµοποιούν µια σκάλα στην οποία κόλλησαν ένα χαρτόνι. Ενώ τις βραδιές της πολυκοσµίας έχουν δίπλα τους και µια ψυχολόγο. Μέσα στον συνωστισµό και το στρίµωγµα της διαδήλωσης µπορεί κάποιος να σαστίσει – όπως µας λένε ότι συνέβη µε µια κοπέλα το βράδυ της Κυριακής.
Οπως τονίζουν τα µέλη της, η µικρή κοινωνία της Πλατείας Συντάγµατος κάνει ακόµη τα πρώτα της βήµατα. Ζυµώνεται στις συνελεύσεις. Κάθε µέρα εξελίσσεται, όπως φαίνεται άλλωστε και από τη µέχρι τώρα πορεία της. Πόση θα είναι η διάρκειά της; Ακόµα δεν έχει ξεκαθαριστεί. Μια πρώτη, αόριστη απάντηση – ώσπου να βγουν τα πρώτα αιτήµατα – δίνει η επιγραφή σε ένα πλακάτ: «Δεν θα φύγουµε µέχρι να φύγουν αυτοί που µας οδήγησαν εδώ και όλοι όσοι µας εκµεταλλεύονται».
«Σήµερα έφερα µπριάµ...»
Στο παρτέρι όπου βρίσκεται η οµάδα σίτισης, τρεις νέοι πίνουν τον πρώτο τους καφέ στην πλατεία. Μπροστά τους, σε ένα τραπεζάκι, κάποιος εθελοντής απλώνει το πρωινό: κουλουράκια και χαλβάς από σιµιγδάλι. Από µια ανοιχτή σκηνή φαίνονται οι προµήθειές τους: καφές, ζάχαρη, πλαστικά ποτήρια και µπουκάλια µε νερό.
Στη µισή ώρα που καθόµαστε εκεί, τρεις άνθρωποι έρχονται µε νέα εφόδια. Ενας κουβαλάει µια σακούλα µε πλυµένα µήλα. Αλλος φέρνει κουτιά µε µπισκότα. Μια γυναίκα προσφέρει ένα τάπερ µε φαγητό. «Σας ευχαριστούµε που βρίσκεστε εδώ», λέει στους νέους. Σε αυτή την οµάδα µετέχει και µια συνταξιούχος 73 ετών.
Ζητά να µη δηµοσιευθεί το όνοµά της. Την πρώτη µέρα είχε φέρει µακαρόνια. Μετά τους έφτιαξε µπριάµ. «Ηρθα γιατί είχα τη λαχτάρα να δω τον κόσµο να γελάει. Και τα δύο µου παιδιά είναι άνεργα. Βοηθάω στην πλατεία γιατί θέλω οι νέοι να αποκτήσουν και πάλι όνειρα. Να αρχίσουν και πάλι να διεκδικούν», λέει.
Την ώρα που ένας νέος µάς λέει ότι θα ήταν προτιµότερο να αποχωρήσουµε από την πλατεία και να µην παίρνουµε συνεντεύξεις, ο συνταξιούχος υδραυλικός Γιώργος ζητά να κάτσουµε για να µας µιλήσει. Εχει στήσει και αυτός το αντίσκηνό του σε ένα παρτέρι. Συµµετέχει στην καλλιτεχνική οµάδα σχεδιάζοντας πανό. «Είµαστε αποφασισµένοι και συνειδητοποιηµένοι πολίτες. Διαδηλώνουµε ειρηνικά, πέρα από κόµµατα και δεν υποχωρούµε», λέει.
Ντιµπέιτ για τη σηµαία
Το πλακάτ µε την επιγραφή «Δεν ανήκουµε σε κανένα κόµµα» θα το δεις σε αρκετά σηµεία της πλατείας. Ακόµα κι αν δεν κουβάλησαν κάποιοι µαζί τους βαλίτσες ή αλλαξιές, σίγουρα µεταφέρουν τις ιδεολογίες τους. Αυτό φαίνεται και στις λαϊκές συνελεύσεις που ξεκινούν κάθε βράδυ στις εννιά. Μια άσκηση «άµεσης δηµοκρατίας», όπως την έχουν ονοµάσει. Μια από τις πρώτες συζητήσεις τους ήταν για την ελληνική σηµαία.
Κάποιοι αντιδρούσαν θεωρώντας ακραία τη χρήση της στη διαδήλωση. Αλλοι το έβλεπαν ως πατριωτικό τους χρέος. Τελικά συµφώνησαν ότι όποιος θέλει µπορεί να τη φέρνει µαζί του.
Ο Τσακ Νόρις και η καµαριέρα
«ΕΣΑΣ δεν σας σώζει ούτε ο Τσακ Νόρις» έγραφε το πανό που κρατούσε ένας από τους διαδηλωτές στην προχθεσινή µεγάλη συγκέντρωση στο Σύνταγµα.
Τα ανέκδοτα µε τον Τσακ Νόρις κάνουν θραύση το τελευταίο διάστηµα.
Και οι «Αγανακτισµένοι» τα... προσάρµοσαν στην περίσταση και τα χρησιµοποιούν στις συγκεντρώσεις.
Η σάτιρα και το χιούµορ είναι ένα από τα όπλα των πολιτών που συγκεντρώνονται στο Σύνταγµα την τελευταία εβδοµάδα.
Οι ευφάνταστες ατάκες διαµαρτυρίας είτε σε πλακάτ είτε τυπωµένες πάνω σε µπλουζάκια δίνουν ξεχωριστό χρώµα στις συγκεντρώσεις. Για παράδειγµα, η ιστορία του Στρος-Καν µε την καµαριέρα έχει αποτελέσει πηγή έµπνευσης για σάτιρα. Τα συνθήµατα «Η καµαριέρα αντιστάθηκε... Εµείς τι κάνουµε;» ή «Δεν είµαι καµαριέρα κανενός» είναι απ’ αυτά που βλέπει κανείς πολλές φορές γραµµένα σε αυτοσχέδια πλακάτ ή πάνω σε t-shirt. Στο µεταξύ, µηνύµατα συµπαράστασης στους «Αγανακτισµένους» έστειλαν καλλιτέχνες.
Ο Γιάννης Κότσιρας σε κείµενο που δηµοσίευσε χθες στην προσωπική του ιστοσελίδα στο Ιντερνετ µε τίτλο «Διαµαρτυρία στο Σύνταγµα» γράφει: «Kαλώ όλους τους φίλους µου αλλά και όλους τους συναδέλφους µου να κατεβαίνουν στις 6 στο Σύνταγµα ή σε όποια άλλη πλατεία βρίσκεται κοντά τους». Και προσθέτει «ας µη θεωρούν ότι οι καλλιτέχνες απλά παρατηρούν και σφυρίζουν κλέφτικα βολεµένοι στις δάφνες τους (...)». Τη συµπαράστασή του στους διαδηλωτές εξέφρασε και ο Σταµάτης Κραουνάκης. Τους έστειλε µάλιστα και το καινούργιο του τραγούδι– µε τίτλο «Κατσαρόλα» – που ερµηνεύει ο Δηµήτρης Μητροπάνος.
Χθες πάντως, γύρω στις δύο µετά το µεσηµέρι το γκρουπ του facebook «Αγανακτισµένοι στο Σύνταγµα», το οποίο άρχισε από έναν 18χρονο την περασµένη εβδοµάδα και είχε συγκεντρώσει περισσότερους από 95.000 υποστηρικτές, έπεσε προκαλώντας ερωτήµατα. Τελικά, το απόγευµα το γκρουπ έκανε και πάλι την εµφάνισή του στο facebook.
Οργανώνεται η κατασκήνωση και στον Λευκό Πύργο
Γενική συνέλευση για ναπροσυπογράψουν το κείµενο διαµαρτυρίας των«Αγανακτισµένων» της Αθήνας πραγµατοποίησαν χθες οι διαδηλωτές τηςΘεσσαλονίκης, οι οποίοι κατέθεσαν τις δικές τους προτάσεις και δήλωσαν αποφασισµένοι να µείνουν στον Λευκό Πύργο όσο χρειαστεί.
Παρότιη χθεσινή συγκέντρωση ήταν αισθητά µικρότερη σε σχέση µε τις προηγούµενες ηµέρες, συνεχώς αυξάνονταιτα αντίσκηνα που στήνονται στους χώρους πρασίνου γύρω από τον Λευκό Πύργο, τα οποία πλέον έχουν ξεπεράσει τα 40. Παράλληλα, συγκροτούνται οι οµάδες εργασίας, καθαριότητας και περιφρούρησης για την καλύτερη οργάνωση και διαχείριση του χώρου και προκειµένου να µην προκληθεί το παραµικρό επεισόδιο.
Στον Λευκό Πύργο βρέθηκαν χθες το πρωί και οι πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ µε επικεφαλής τον πρύτανη Γιάννη Μυλόπουλο, στο πλαίσιο της εκστρατείας που άρχισε µε απόφαση της Συγκλήτουνα ενηµερωθεί η κοινωνία της πόλης για τα προβλήµατα που αντιµετωπίζει το µεγαλύτερο πανεπιστηµιακό ίδρυµα της χώρας. Παράλληλα, εθελοντές φοιτητές, καθηγητές και εργαζόµενοι του Ιδρύµατος µοίραζαν στους συγκεντρωµένους ενηµερωτικά φυλλάδια, πρωτοβουλία που θα συνεχίσουν και σήµερα.
Ετικέτες
αγανακτισμένοι
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου