Χρονοντούλαπο:

Contact via email

Just the two of us........... Από το Blogger.
Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

PostHeaderIcon Τα μνημεία δεν είναι παρελθόν

 
Πρόσφατα το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ενέκρινε πρόταση της Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων και της Αναπλάσεις Α.Ε., σε συνεργασία με την Γ΄ Εφορεία Προϊστορικών-Κλασικών Αρχαιοτήτων, για πιλοτική σήμανση και διαδρομή που θα συνδέει τον Κεραμεικό με την Ακαδημία Πλάτωνος διερχόμενη από το Δημόσιο ΣήμαΟλυμπιείου με το Ζάππειο μέσω της κατάργησης της Βασιλίσσης Όλγας είναι στα άμεσα σχέδια του Ενοποίησης. 

Για την πολύπαθη πλατεία Θεάτρου αναδείχθηκε η πρώτη μελέτη, ενώ τελευταία ανανεώθηκε και η πρόταση πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου. Τέλος, πριν από λίγες ημέρες εξαγγέλθηκε η Πολιτιστική Ακτή του Πειραιά, δηλαδή ένα υπερ-έργο που περιλαμβάνει αναδείξεις αρχαιολογικών χώρων, μουσεία, πάρκα πρασίνου, δραστηριότητες για τους πολίτες, εμπορικές χρήσεις κ.ά. στη Σαλαμίνος. Παράλληλα η ενοποίηση του 

Αφετηρία υπήρξε το φιλόδοξο εγχείρημα της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων στην Αθήνα. Βέβαια, η ίδια η πόλη πόρρω απέχει από το να είναι ένα υπαίθριο μουσείο [...]. Οχι τυχαία, η ωραία βόλτα που ενώνει την Πύλη Αδριανού με τον Κεραμεικό διακόπτεται βίαια από τραπεζοκαθίσματα, αυτοκίνητα και μηχανάκια που εισβάλλουν στον πεζόδρομο. Ο καθηγητής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του ΚΑΣ, ΠάνοςΒαλαβάνης, επισημαίνει: «Ο τρόπος με τον οποίο το κοινό υποδέχεται ένα μνημείο εξαρτάται από την προδιάθεση, την παιδεία και την ευαισθησία του θεατή. Από την ίδια υποδομή εξαρτάται το μέγεθος της κατανόησης, καθώς και το επίπεδο των πληροφοριών, που μπορεί να αντλήσει».

Από την άλλη πλευρά, η κόντρα που ξέσπασε για το γκρέμισμα ή όχι των δύο νεοκλασικών στην αρχή της Διονυσίου Αρεοπαγίτου φέρνει στο προσκήνιο και το ερώτημα «πώς νοείται ενοποίηση αν απαλείφονται κομμάτια της ιστορίας της πόλης;». Η Ελεάνα Γιαλούρη, λέκτορας στο τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, μας υπενθυμίζει ότι «μνήμες από την ιστορία της πόλης φέρουν και οι προσφυγικές πολυκατοικίες στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, τα κτίρια του Μεσοπολέμου στα Εξάρχεια ή την Κυψέλη, το Φιξ και πολλά ακόμα». 
 
Λίγα μέτρα από τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, η σχεδιαζόμενη πεζοδρόμηση της Βασιλίσσης Όλγας θα διευρύνει τον περίπατο που θα ξεκινάει από το Ζάππειο και το Ολυμπιείο και θα καταλήγει στον Κεραμεικό. Όχι όμως και στην ξεχασμένη, υποτιμημένη Ακαδημία Πλάτωνος. Είναι σπάνιο να βρεις κάποιον που ξέρει το δρόμο να φτάσει ως εκεί, σήμανση με ταμπέλες δεν υπάρχει. Αυτή η διαδρομή, ωστόσο, διέρχεται από την οδό Σαλαμίνος, όπου το 1997 αποκαλύφθηκαν τάφοι του αρχαίου Δημόσιου Σήματος και η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου. Πρόσφατα το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ενέκρινε πρόταση της Ενοποίησης να μπουν πινακίδες πορείας και ενημερωτικές ώστε να σημανθεί μια διαδρομή ξεκινώντας από την οδό Πειραιώς, περνώντας από το Δημόσιο Σήμα και καταλήγοντας στην Ακαδημία, χρωματίζοντας τμήμα της ασφάλτου των δρόμων που οδηγούν ως εκεί και απαγορεύοντας ταυτόχρονα τη στάθμευση σε εκείνα τα τμήματα. Αν όμως στον πεζόδρομο κάτω από την Ακρόπολη ανεβαίνουν αυτοκίνητα, πώς θα τα σταματήσεις σε δρόμους κυκλοφορίας να παρκάρουν; Και κάτι ακόμα: σε μια περιοχή όπου βρίσκουν καταφύγιο πολλοί μετανάστες της πόλης, πώς θα καταφέρει η πολιτεία ώστε άνθρωποι εξαθλιωμένοι να κατανοήσουν τις όποιες ρυθμίσεις; Τα σχέδια για πεζοδρομήσεις δεν είναι ακόμα άμεσα, ενώ η μελέτη για κατάργηση του δρόμου που κόβει στα δύο τον αρχαιολογικό χώρο βρίσκεται στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών. Τουλάχιστον εγκρίθηκαν, στο χώρο της Ακαδημίας, απαλλοτριώσεις 16.200 τ.μ. με κόστος για το ελληνικό Δημόσιο 3.617.790 ευρώ. 

Σε μια άλλη επιβαρυμένη περιοχή, αυτή της πλατείας Θεάτρου, η αρχιτεκτονική μελέτη των Ματθαίου Παπαβασιλείου και Βαλεντίνης Καρβουντζή, που κέρδισε το πρώτο βραβείο του διαγωνισμού που προκήρυξε η Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων, προβλέπει μια ανάπλαση που είναι «η ήσυχη λύση σε μια ανήσυχη περιοχή», όπως τη χαρακτηρίζει η Ντόρα Γαλάνη, τονίζοντας ότι «πιθανά αρχαία που θα προκύψουν θα ενταχθούν στην ανάπλαση και συμπληρώνει πως «η μόνη λύση για την περιοχή είναι η επαναφορά της κατοικίας. Ούτε η αποστείρωση της περιοχής, ούτε τα αστυνομικά μέτρα». 
 
Από την άλλη πλευρά ένα άλλο όχι αμιγώς αρχαιολογικό, αλλά πολιτιστικό πάρκο, σε μια αληθινή γειτονιά μουσείων, ζει τις δικές του μακροχρόνιες περιπέτειες. Η ήπια, τελικά, στέγαση του Λυκείου του Αριστοτέλη, με 1,5 εκατ. της χορηγίας του ΟΠΑΠ, αντί των 4,5 που αρχικά είχαν εξαγγελθεί, θα χρειαστεί τουλάχιστον δύο χρόνια να υλοποιηθεί.


Αρα και η ενοποίηση με το Πάρκο του Βυζαντινού Μουσείου, ώστε να δημιουργηθεί ένα μεγάλο, ανοιχτό, ελεύθερο πεδίο βόλτας και αναψυχής θα γίνει τότε. Στον περιβάλλοντα χώρο του Βυζαντινού Μουσείου, πάντως, τα πράγματα δείχνουν να προχωράνε (φυτεύσεις, θεατράκι, δρόμος του Μαρμάρου) και μένει να τελειώσει η αποκατάσταση του κτιρίου της Δούκισσας της Πλακεντίας. Η πρόκληση παραμένει: να βρεθεί η χρυσή ισορροπία μεταξύ της υπερπαραγωγής, της εμπορικής και τουριστικής χρήσης και της ουσιαστικής βιωματικής σχέσης του πολίτη με τα μνημεία, με όρους παίδευσης και απόλαυσης.


0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Του καιρού...

Θεσσαλονίκη

BlogUp Us!

Follow my blog with bloglovin