Χρονοντούλαπο:

Contact via email

m@il at:
Just the two of us........... Από το Blogger.
Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

PostHeaderIcon Το πρωί προγραμματιστής το βράδυ... ιππότης

11:30 π.μ. | Αναρτήθηκε από antgeo | Επεξεργασία ανάρτησης
Ημασταν εντυπωσιακό θέαμα όπως περνούσαμε από την πύλη της ενδιάμεσης διάστασης για να εισβάλουμε στο επίπεδο της Αβύσσου και να πολεμήσουμε τις στρατιές του Demogorgon.Κατά στοίχους προχωρούσαμε και τα λάβαρα των αγγελικών ταγμάτων βάδιζαν πλάι στα περίτεχνα κεντημένα λάβαρα των Ελάντριν...». Δεν είναι κάποιο μεσαιωνικό παραμύθι της Βόρειας Ευρώπης, ούτε το σενάριο για ταινία που θέλει να βαδίσει στο επιτυχημένο εμπορικό παράδειγμα του «Αρχοντα των Δαχτυλιδιών». Είναι η εισαγωγή ενός παιχνιδιού ρόλων ή Role Ρlaying Game (RΡG) όπως είναι διεθνώς γνωστά.

Πρόκειται για παιχνίδια στρατηγικής και φαντασίας όπου οι παίκτες υποδύονται έναν χαρακτήρα και εξελίσσουν την ιστορία τους. «Από Δευτέρα έως Παρασκευή είμαι ο τεχνοκράτης που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι οι αριθμοί και τα αποτελέσματα. Πού και πού χρειάζομαι διάλειμμα» λέει ο 30χρονος αναλυτής-προγραμματιστής κ. ΓιάννοςΣιδηράς, ο οποίος μία φορά την εβδομάδα μεταφέρεται νοερά με τους φίλους του σε παραμυθένιους κόσμους υποδυόμενος τον ιππότη, τον βρικόλακα ή οτιδήποτε άλλο το παιχνίδι απαιτεί.

«Ουσιαστικά πρόκειται για αυτοσχέδιες θεατρικές παραστάσεις, όπου όμως η εξέλιξη δεν είναι γνωστή εκ των προτέρων» λέει ο 37χρονος κ. Δημήτρης Δουνούκος, ο οποίος ήρθε σε επαφή με το συγκεκριμένο χόμπι πριν από 22 χρόνια, όταν επισκέφθηκε το Λονδίνο. «Βρισκόμουν σε ένα δισκοπωλείο. Εκεί ανακάλυψα τα βιβλία με τους κανόνες για ένα τέτοιο παιχνίδι.Τότε με είχε εντυπωσιάσει το εξώφυλλο. Από τότε κόλλησα». Μάλιστα έφτασε να ξεπεράσει τις... 48 συνεχόμενες ώρες παιχνιδιού. «Ημασταν στην Κύμη, στο εξοχικό ενός φίλου. Ξεκινήσαμε το παιχνίδι Παρασκευή απόγευμακαι σταματήσαμε Δευτέραπρωί. Την Κύμη δεν την είδαμε ποτέ» λέει γελώντας.

Ο κ. Δουνούκος κατάφερε να κάνει εν μέρει το χόμπι του επάγγελμα. Από το 2004 διατηρεί μαζί με τη σύζυγό του Ελένη το κατάστημα Αvalon Games στην Κηφισιά. Εκτός από βιβλία για RΡG στο Αvalon μπορεί να βρει κανείς πάμπολλες μινιατούρες για wargames. Σε αυτά το πλαίσιο παραμένει μεσαιωνικό ή φανταστικό, εδώ όμως πρόκειται για παιχνίδια στρατηγικής όπου ο στόχος σου είναι να νικήσεις τον αντίπαλο.
«Είναι σκάκι με πιο πολύπλοκους κανόνες και πιο εντυπωσιακή σκακιέρα. Πέρα από τηδιασκέδαση που προσφέρουν, τα wargames απευθύνονται και στη συλλεκτική ή στην καλλιτεχνική φύση του χομπίστα.Το να βάψεις τις μινιατούρες του στρατού σου μπορεί να χρειαστεί χρόνια ολόκληρα» λέει η Ελένη. «Τo κοινό στοιχείο για αυτά τα παιχνίδια είναι ότι δεν χρησιμοποιείται υψηλή τεχνολογία και ότι είναι παιχνίδια παρέας.Υπάρχουν και οι ψηφιακές και online εκδοχές,όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι το ίδιο διασκεδαστικές» συμπληρώνει ο κ. Δουνούκος.

Η προέλευση αυτών των παιχνιδιών είναι αγγλοσαξονική και συνήθως τέτοια είναι και η θεματολογία τους. «Οι περισσότεροι από τους παίκτες είναι φαν του Τζ. Ρ. Ρ.Τόλκιν που έγραψε τον “Αρχοντα των Δαχτυλιδιών”ή άλλων παρόμοιων συγγραφέων. Αλλωστε είναι ακριβώς η φανταστική και εξωτική διάσταση που κάνει αυτά τα παιχνίδια δημοφιλή. Μια φορά θελήσαμε η ιστορία που αφηγούμαστε να διαδραματίζεται στην Αθήνα. Γρήγορα όμως διαπιστώσαμε πως κάτι τέτοιο δεν τη βοηθούσε να προχωρήσει, αφού η φαντασία δεν λειτουργούσε το ίδιο ελεύθερα» λέει ο κ. Σιδηράς. Στον κ. Σιδηρά θα μείνει αξέχαστη μια συνάθροιση το 1997. «Μια κοπέλα περιέγραψε μια σκηνή, την οποία είδαμε τρία χρόνια αργότερα στην κινηματογραφική ταινία “Μάτριξ”.Αν και ο χώρος είναι σε γενικές γραμμές ανδροκρατούμενος, οι γυναίκες είναι συνήθως καλύτερες παίκτριες,με πιο δημιουργική φαντασία».
Πάντως όσο μυθοπλαστικό ταλέντο και να διαθέτει κανείς είναι δεδομένο ότι από τον εαυτό σου δεν ξεφεύγεις εύκολα. «Οποιον χαρακτήρα και να υποδύεσαι θα υιοθετήσεις κάποια στοιχεία της προσωπικότητάς σου,δεν γίνεται αλλιώς» λέει ο ιατρικός επισκέπτης κ. Βαγγέλης Λαυρεντιάδης, ο οποίος διαθέτει μια ολόκληρη βιβλιοθήκη με οδηγίες για τέτοια παιχνίδια και έχει δημιουργήσει περίπου 200 χαρακτήρες με πρώτη ύλη το μυαλό του. «Τους περισσότερους τους έχω χρησιμοποιήσει μία ή καμία φορά. Τους κρατάω για... κάβα» λέει γελώντα ς. «Ισως τους βγάλω από τη ναφθαλίνη όταν βγω στη σύνταξη» καταλήγει.

πηγή : tovima

Ετικέτες , ,

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Του καιρού...

Θεσσαλονίκη

BlogUp Us!

Κατασκευή ιστοσελίδων WebHippies.gr

Follow my blog with bloglovin