Χρονοντούλαπο:

Contact via email

Just the two of us........... Από το Blogger.
Κυριακή 8 Μαΐου 2011

PostHeaderIcon Barcode: Design με... ταυτότητα

 
Κάποτε η ιδέα ενός γραμμικού κώδικα πληροφοριών έμοιαζε με επιστημονική φαντασία. Σήμερα η προϊοντική ταυτότητα γίνεται πηγή έμπνευσης για ντιζάινερ και αρχιτέκτονες.

Ειδικοί και αναλυτές επιμένουν ότι σε λίγα χρόνια όλοι θα είμαστε ένας αριθμός, μια σειρά από νούμερα τα οποία θα πρέπει να αποστηθίσουμε για να συστηνόμαστε στις επίσημες συναλλαγές μας με το κράτος.

Αυτή η… αριθμητικοποίηση είναι ήδη γεγονός για τα καταναλωτικά προϊόντα, με το γνωστό μας barcode –η επίσημη ονομασία του είναι Universal Product Code– να αποτελεί τη μόνη και αδιαμφισβήτητη ταυτότητά τους. Πρόκειται για την αυτόματη μέθοδο αναγνώρισης πληροφοριών μέσω ειδικού μηχανήματος, το οποίο διαβάζει τα στοιχεία που βρίσκονται στις γραμμές και στα μεταξύ τους κενά και πρακτικά αποτελεί ένα πραγματικά χρήσιμο εργαλείο που καταγράφει εύκολα το μπες-βγες των υλικών αγαθών μέσα σε ένα κατάστημα.

Σύμφωνα με το… βιογραφικό τού barcode, η εμπορική καριέρα του ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950 όταν οι ιδιοκτήτες μιας αλυσίδας εστιατορίων στη Φιλαδέλφεια κατέφυγαν στο αμερικανικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας Drexel ελπίζοντας πως κάποιος φιλόδοξος σπουδαστής θα μπορούσε να σκαρφιστεί κάτι για να τους διευκολύνει στην καταγραφή των προϊόντων. Ο Joseph Woodland και ο Bernard Silver ανταποκρίθηκαν δημιουργώντας το «μάτι του ταύρου» –ένα barcode που σχηματιζόταν από ομόκεντρους κύκλους–, ενώ ο άγγλος μηχανικός George J. Laurer του έδωσε τη σημερινή του μορφή το 1973.

  


Η γραφιστική του διάσταση δεν πέρασε απαρατήρητη, κάνοντάς το κατά καιρούς αγαπημένο μοτίβο στο ντιζάιν και στη μόδα. Όχι πως η αρχιτεκτονική πάει πίσω, αφού το προήγαγε από ένα μικρό σύμβολο στις τσίχλες Wrigley’s Gum –το πρώτο προϊόν με barcode– σε βασικό concept για την κατασκευή κτιρίων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο επιβλητικός κατακόκκινος πολυχώρος στην Αγία Πετρούπολη, τον οποίο υπογράφει το ρωσικό αρχιτεκτονικό γραφείο Vitruvio & Sons. Από την άλλη, τα «σημαδεμένα» αντικείμενα της εταιρείας FermLiving (ταπετσαρία και διακοσμητικά μαξιλάρια) δίνουν πιο σπιτικό χαρακτήρα στο barcode σχηματίζοντας ένα... σεσημασμένο σκηνικό, παρέα με τη θήκη για CDs της Σλοβάκας Marian Lassak και το βάζο Tuliptiles του ολλανδικού στούντιο 22+2.

Και ενώ όλα τα παραπάνω διατηρούν το σετάκι αριθμών-γραμμών, υπάρχουν και οι περιπτώσεις που οι κάθετες μπάρες επιλέγουν σόλο πορεία. Την ανεξαρτητοποίησή τους διαλαλούν με τρόπο πειστικό –αισθητικά μιλώντας– στο φωτιστικό Glowing barcode της αμερικανικής εταιρείας Ηampstead Lighting αλλά και στην κρεμάστρα Bardeco της Αγγλίδας Lina Meier. Οφείλουμε πάντως να το αναγνωρίσουμε σε ντιζάιν και αρχιτεκτονική: Διεκδικούν συνεχώς και ευφάνταστα το ενδιαφέρον μας μέσα από εναλλακτικούς… κώδικες επικοινωνίας.
 

  


0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Του καιρού...

Θεσσαλονίκη

BlogUp Us!

Follow my blog with bloglovin