Χρονοντούλαπο:

Contact via email

Just the two of us........... Από το Blogger.
Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

PostHeaderIcon Προβληματισμοί για την κρίση στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

ΣΤΕΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ & ΤΕΧΝΩΝ - ΙΔΡΥΜΑ ΩΝΑΣΗ 

Προβληματισμούς για την κρίση, εξέφρασαν τρεις πανεπιστημιακοί, στον κύκλο διαλέξεων «Η ελληνική κοινωνία σε αναστοχασμό», στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.

Το πολυπληθές ακροατήριο ζητούσε λύσεις για τα τεράστια προβλήματα, που αντιμετωπίζει η κοινωνία, όπως φάνηκε από το πλήθος των ερωτήσεων, που ακολούθησαν το τέλος των εισηγήσεων. Οι βασικοί ομιλητές, όμως, δεν πρότειναν λύσεις, αλλά έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης και εμβάθυνσης του προβλήματος.

Κεντρική ιδέα της ομιλίας του καθηγητή Ιστορίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Αντώνη Λιάκου, ήταν «να μην εγκαταλείπουμε τη σκέψη μας στα συνήθη αφηγήματα, που μας περιβάλλουν (π.χ. για όλα φταίνε οι ξένοι), την ηθικολογία (π.χ. οι Έλληνες παραβίασαν τους όρους της ηθικής, ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους κ.λπ.) ή όσα του τύπου «η Ελλάδα θα μολύνει την Ευρώπη», που ακούγονται στο εξωτερικό.

«Μέχρι το 2010 το αφήγημα ήταν ακριβώς το αντίθετο, γεμάτο επιτυχίες για την Ελλάδα», είπε ο καθηγητής και πρόσθεσε: «Τώρα, την ίδια ιστορία τη βλέπουμε αναδρομικά, ως αποτυχία, δηλαδή ρίχνουμε μετέωρες ματιές προς το παρελθόν ανάλογα με τις συγκυρίες. Η ιστορία, όμως, λειτουργεί συγκριτικά, όχι τόσο με εθνικές ιδιομορφίες».

Ερευνώντας τη δημιουργία της κρίσης σε ένα ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο, επισήμανε χαρακτηριστικά ότι «η οικονομία τον 20ο αιώνα, λειτούργησε διεθνώς, ντοπαρισμένη με ενέσεις κορτιζόνης έως ότου έφτασε στην τεράστια κρίση, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται νέοι συσχετισμοί». Επίσης ότι, η Δύση «αναγκάζεται τώρα να συναγωνιστεί τις τεραστιες οικονομίες της Νοτιοανατολικής Ασίας, όπου το επίπεδο ζωής είναι χαμηλό και η δημοκρατία δεν λειτουργεί. Πρέπει, δηλαδή, η Δύση, στα πλαίσια αυτού του ανταγωνισμού, να κατεδαφίσει όροφο με όροφο το οικοδόμημά της, χωρίς επιστροφή».

Ο ίδιος κατέληξε διατυπώνοντας την άποψη ότι πρέπει «να στοχαζόμαστε έχοντας κατά νου και το δίλημμα του φυλακισμένου. Ότι, δηλαδή, η συνεργασία και η αλληλεγγύη δεν αρκούν. Το μέγα ζητούμενο είναι να μετατραπούν σε πολιτική».

Η αναπληρώτρια καθηγήτρια φιλοσοφίας, Βάσω Κιντή, χαρακτήρισε τη συζήτηση περί κρίσης, «σύμπτωμα της ίδιας της κρίσης, το οποίο φέρει και τα σημάδια που αγνοήσαμε πριν εκδηλωθεί ως οικονομική, δηλαδή πολιτισμική και ηθική». Υπογράμμισε, μεταξύ άλλων «το διάχυτο κλίμα της αμφισβήτησης» στην περιρέουσα ατμόσφαιρα, «τις κοινοτοπίες στον δημόσιο λόγο που συνοδεύονται και από νοσταλγία για ένα εξιδανικευμένο παρελθόν, που μάλλον δεν υπήρξε ποτέ».

Τέλος, τόνισε την ανάγκη «να μετατρέψουμε την κρίση από κριτική μεμψιμοιρίας σε μια οξεία και διεισδυτική ανάλυση που θα μας απαλλάξει από τον πολτοποιημένο δημόσιο λόγο. Να γίνουμε ενεργοί πολίτες προσανατολισμένοι, όχι σε στερεότυπα κλισέ, ούτε σε αφηρημένα οράματα για το μέλλον, αλλά σε συγκροτημένα μέτωπα, ώστε να γίνουν κάποιες αλλαγές».

Στο πνεύμα αποφυγής της ηθικολογικής ρητορείας, στηρίχθηκε η εισήγηση του αναπληρωτή καθηγητή Πολιτικών Επιστημών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, Γιάννη Σταυρακάκη.

Αναφέρθηκε στις ενοχοποιήσεις και απενοχοποιήσεις, τον εύκολο στιγματισμό κάποιων λίγων, φέρνοντας για παράδειγμα «την καταδίκη των golden boys και την απληστία τους ή την απενοχοποίησή τους, επειδή ήταν γρανάζια ενός συστήματος». Στην τοποθέτησή του, ο Γ. Σταυρακάκης, μίλησε για τις ιστορικές φάσεις «της κοινωνίας, της επιβεβλημένης απόλαυσης και κατανάλωσης, στην κοινωνία της απογόρευσης και της στέρησης που προϋπήρχε του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Η απαγόρευση και η υπαγόρευση συνυπήρχαν εξαρχής. Τώρα το κέντρο βάρους τους μεταφέρθηκε στην απαγόρευση».


0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Του καιρού...

Θεσσαλονίκη

BlogUp Us!

Follow my blog with bloglovin